Meet Miguel!

Zo, hier is ‘ie dan! Miguel! Een kleine vergelijking tussen Miguel & Bruja: Hij – Zij Wit (roomkleurig) – zwart Staart – stompje 5kilo meer – 5cm meer Dan stoppen de tegenstellingen. Zowel Bruja als Miguel zijn samen gered van een dodingstation in Sevilla. Wat ze meegemaakt hebben, weet niemand. Maar de littekens op beiden verraden de trauma’s. Bij de beslissing in november 2011 om een Galgo te adopteren, stond Bruja op nummer één en Miguel op plaatsje 2 van de verlanglijst. Even was er commotie om Bruja, zodat Miguel nummer één zou worden. Puntje bij paaltje ging Bruja toch mee naar huis. Enkele tijd later werd Miguel geadopteerd in België. Helaas mocht het niet baten en kwam hij onverwacht in opvang bij Martine, jawel de opvangmama van Bruja! Aangezien we elkaar wekelijks ontmoeten met de honden, zagen we Miguel. Op één of andere manier lag hij ons toch nauw aan het hart. En toen stelde één vraag alles in werking: To Miguel or not to Miguel, that’s the question! En na anderhalve week stapten we in de auto en vertrokken met zijn drieën naar Miguel! Eerst lieten we even ze uitrazen op de Teut. Zo konden de honden rustig vertoeven in het huis van Martine, terwijl wij de papier in orde konden maken. Om 22.30 vertrokken we richting thuis. In de auto is Miguel echt wel top: hij hijgt niet, geen gezever, geen gedraai. Bruja daarentegen… Omdat de koffer voller was met zijn tweetjes, bewoog ze niet zo veel. Tegen het einde van de rit was ook zij rustiger.

So, here he is! Miguel! A comparison between Miguel & Bruja: He - She White (cream) - black Tail - stump 5kilo more - 5cm more There stop the contradictions. Both Bruja as Miguel are rescued from a dog pound in Seville. What they have been trough, nobody knows. But the scars on both betray the trauma. With the decision in November 2011 to adopt a greyhound, Bruja was at number one and Miguel was the second on the wish list. In the beginning there was discussion who would adopt Bruja, so Miguel would be number one. Eventually we could adopt Bruja. Sometime later, Miguel was adopted in Belgium. Unfortunately it could not be and he came unexpectedly into the care of Martine, yes where Bruja also had been! As we meet Martine weekly with the dogs, we saw Miguel. One way or another he was still dear to us. And a question started everything: “To Miguel or not to Miguel, that's the question!” And after ten days we got into the car and left with the three of us to Miguel! First we let them just blow off steam at the Teut. So the dogs could stay calm in the house of Martine, while we could make the paper in order. At 22.30 we left. In the car Miguel is really calm: he doesn’t gasp, drools or moves nervously. Bruja on the other hand ... Because there was little room, she moved not so much. By the end of the ride she was calmer.



Vooraleer we thuis binnenstapten, lieten we ze nog in de tuin los. Miguel was al enthousiast om alles te markeren, te plassen en ook ineens te poepen! Het was wel zeer losse stoelgang, maar de stress zou daar wel een rol in spelen. In huis draaide Miguel wat rond, beetje zijn plaats zoeken. Eerst zette hij zich in de mand, bijna op Bruja. Dat vond hij maar niets, dus weer aan’t rond triepelen. Hij had weinig oog voor de frettenkooi. En toen we hem een fret ‘aanboden’, ging hij gewoon achteruit. Hetzelfde gedrag als Bruja. Dat gaf al een eerste positief teken. Miguel hield zich wat afzijdig, met heel veel moeite konden we hem strelen, maar nog steeds bibberde hij en stak de staart tussen zijn benen. Tom besloot weer een nacht in de zetel door te brengen, Miguel in de mand en Bruja in de zetel.

Before we stepped into the home, we let them loose in the garden. Miguel had been eager to highlight anything, to urinate and defecate at once! It was very loose stools, but blame the stress. Miguel sniffed around in the house. First he sat in the basket, almost on Bruja. But that he found nothing, so again turning around. He had little regard for the ferret cage. And when we  'offered' a ferret, he just went backwards. The same behavior as Bruja. This gave a first positive sign. Miguel kept himself somewhat apart, with great difficulty we could caress him, but still he shivered and put his tail between his legs. Tom decided to spend another night on the couch, Miguel in the basket and Bruja in the other couch.

Dad sleeping on the couch...

’s Morgens verliep vlot. Miguel volgde mijn schaduw overal. Bij het buitenlaten gaat alles vlotjes. Stoelgang had al meer consistentie, jeuj! Mijn angst over het gebrek van een boom in de tuin was ongegrond. Miguel plast al staande op vier voeten. Gewoon even stilstaan en alles laten lopen. Handig zeg! Toen ik vertrok naar het werk, lag Bruja rustig in de mand en Miguel rustig in de zetel…totdat ik ritselde met de verpakking van de dentastix. Jep, nog een dentalover erbij! Rustig liet ik ze knagen, voorzag eten en prevelde een schietgebedje opdat ze niet in huis zouden plassen. ’s Avonds merk ik al een verschil. Hij kwam zelf om aandacht vragen! Ik zat op de stoel en hij legde praktisch zijn hoofd op mijn schoot. Ook kon ik zijn slaap uit de ogen wrijven. En geen markeringen in de living! Brave jongen en meisje! De voeding van ’s morgens was op. Net heeft hij zijn tweede portie met tafelrestjes ook opgegeten.. jaa, komt allemaal in orde!

Everything in the morning went smoothly. Miguel followed my shadow everywhere. When let outside, everything goes smoothly. Stool had more consistency, jeuj! My fear about the lack of a tree in the garden was unfounded. Miguel urinates while standing on four feet. Just stop, let everything run. Convenient! When I left for work, Bruja lay quietly in the basket and Miguel quiet on the couch ... until I rustled with the packaging of the dentastix. Yeah, a dentalstixlover again! Quietly I let them gnaw, provided food and muttered a quick prayer that they would not pee in the house. In the evening, I notice a difference. Miguel himself came to ask for attention! I sat on the chair and he put his head practically on my lap. He let me rub the sleep out of his eyes. And no markings in the living room! Good boy & girl! The food of the morning was gone. Someone ate well J. He has eaten his second portion of food with table scraps too .. yah, we will be all right!