En de eerste wandeling met zijn drietjes is een feit! Het moet een gek zicht geweest zijn, niemand van ons was gewend aan de andere. Bruja en Miguel roteerden rond me; dan van links naar recht en voor naar achteren. Ik moest maar volgen met de riemen, niet simpel! Dat gaat nog een leerproces worden. In het begin trok Miguel wel, maar op het einde van de wandeling had al een routine beet, waardoor hij niet meer zoveel trok. Onderweg zagen we mensen de auto’s wassen, een kleine jongen op een geautomatiseerde jeep rijden, een poes, een opvliegende vogel… Zowel Bruja als Miguel keken ernaar en dat was het. Ze trokken niet harder, vertoonden geen angst. Enkel voetstappen achter Miguel stellen hem op zijn ongemak. Dan kijkt hij meer dan eens achterom. Nogal vervelend als je de pas erin zet. Binnen de kortste keren botste ik op hem. In huis is hij echt gemakkelijk. Na de ochtend en avonddrukte leg hij zich rustig in de zetel. Bruja laat Miguel niet mee in de mand slapen. Ze laat haar ongenoegen horen als Miguel aanstalten doet om haar te vergezellen. Gelukkig respecteren ze elk hun eigen etenskom. Bruja moet ik nu tegenhouden om te eten in plaats van te motiveren! Ze eet nog steeds traag, maar heeft toch een volledig portie sneller binnen dan ervoor. Maar aan de snelheid dat Miguel eet (als hij op zijn gemak is) kan Bruja toch niet tippen.

And the first walk with the three of us is a fact! It must have been a crazy sight, none of us was accustomed to the other.  Bruja and Miguel rotated around me, from left to right and front to back. I just had to follow with the belts, not easy! That's still a learning process.  Initially Miguel pulled on the leash, but at the end of the walk he had a routine and didn’t pull that much.  We saw people washing cars, a small boy driving an automated jeep, a cat, a feisty bird ... Both Bruja as Miguel looked at it and that was it. They didn’t pull and showed no fear.  Only footsteps behind Miguel set make him nervous. Then he looks back more than once. Quite annoying if you have firm walking tempo. In no time I bumped into him.  At home he is really easy. After the busy morning and evening he lays quietly in the seat. Bruja won’t let Miguel in the basket. She shows her displeasure with a bark when Miguel tries to join her.  Fortunately, they respect their own bowl of food. Now I have slow down Bruja instead of motivating to eat! She still eats slow, but eats a full bowl more quickly than before. But the speed that Miguel eats (if he is at ease) Bruja can not match.

Als ik mij op een stoel zet, komt Miguel heel gemakkelijk naar mij toe. Eens ik opsta, volgt hij nerveus de tegenovergestelde route. Tom vertrouwt hij minder dan mij. Steeds gaat hij lopen van hem. Maar hij blaft niet op hem of toont ander vervelend gedrag. Hij heeft echt tijd nodig. In de tuin kwam de buurvrouw kijken (oh, wat verlang ik toch naar de nieuwe, niet doorzichtbare schutting!) Miguel begon te blaffen, hij wenste geen pottekijkers. Ik corrigeerde hem met mijn stem, maar in mijn hoofd dacht ik: “Good boy!”

If I am on a chair, Miguel comes easily to me. Once I get up, he nervously follows the opposite route. Migul trusts Tom less than me. He always goes away from Tom. But Migeul does not bark at him or shows other annoying behavior. He really needs time.  In the garden, the neighbor watching (oh, how I long for the new fence, where you can not see trough) Miguel began to bark, he did not want any people hiding and staring at him. I corrected him with my voice, but in my head I thought: "Good boy!"