Een eenzame nacht,...voor mij!

Een eenzame nacht…voor mij! Martine & Glenn konden ons maandagavond nog ontvangen. (Ik denk niet dat we nog moeten zeggen hoe blij we waren dat het zo snel nog kon) Uiteindelijk hebben we 3uur lang gebabbeld en gelachen. Het werd toch eens tijd om Bruja mee te nemen. ’t Was wat onwennig en nog steeds moeilijk te geloven dat ze meemocht. En zoals Martine zei, tijdens rit was ze heel nerveus. Als je langere tijd rechtdoor rijdt, gaat het wel. Maar eens met bochtenwerk staat ze volledig scherp. Ze probeerde enkele keren op de achterbank te zitten in plaats van de koffer. Een les geleerd: toch maar iets voorzien zodat ze geen halsbrekende toeren uithaalt onderweg. Eens thuisgekomen was het snuffelen geblazen. Zo’n nieuwe omgeving, andere gewoontes..jonges toch, die overgang moet echt beangstigend geweest zijn. Ze had er een loopneus van. Na ff vragen (Martine op speeddial ;-)) kon het zijn van de stress. Eens ze wat gewend was aan de omgeving, peilden we de reacties van de fretten. We lieten de speelvogel van het kot los. Die vond Bruja wel heel interessant: zo lange poten! Hij zocht de nek en hoofd, maar die hield Bruja ver weg van hem. Bubu besloot maar een reactie uit te lokken door te happen.. Maar Bruja ging aan de kant. Ze heeft duidelijk schrik van die gekke beestjes. We lieten de groep eens los, maar de fretten gingen te brut om met haar. Ze weet nog niet wat te denken van de fretten, maar zij zijn overtuigd van haar: een nieuw speelmaatje! Tegen slaaptijd was ze nog steeds erg nerveus. Ondertussen had ze gepoept in de keuken en haar kussen in de mand bevochtigd. Tom besloot de nacht op de zetel door te brengen. Zo was hij bij haar en kon ze rustig worden. Dus ik, ik mocht alleen gaan slapen! Gelukkig hoorde ik deze morgen dat Bruja sinds de lichten uitgingen, in haar mand lag, totdat Tom moest gaan werken. Flinke meid! Nadat ik Tom naar zijn werk had gebracht, keerde ik terug. Bruja stond me al kwispelend en knorrend(!!) op te wachten! Zalig om ze zo te zien! Meteen liet ik haar buiten. Daar stonden we met zijn tweetjes in een storm. Eens Bruja doorhad dat het de normaalste zaak van de wereld was, begon ze te rennen en springen en gek te doen, ze ving achter de blaadjes in de wind..Om uiteindelijk toch nog een kakje te doen. ’s Middags kwam ik even thuis en weer hetzelfde verhaal.. ja, thuiskomen zou nooit meer een sleur worden!

One lonely night ... for me! Monday evening: Martine & Glenn opened the door for us. (I think we don’t have to explain how happy we were) Finally, we chatted and laughed 3 hours long. It was time to bring Bruja home. It was a little awkward and still hard to believe that she would come along. And as Martine said, she was very nervous when driving. If you drive long time straight ahead, the anxiety drops. But once a turn, her anxiety rose again. She tried several times to sit in the back instead of the trunk. One lesson learned: do something to prevent her climbing over the chairs. Once returned home she sniffed everything. Such a new environment, different habits,.. Oh boy, that transition must have been really scary. She had a dripping nose. After asking (Martine on speed dial ;-)) stress might cause it. Once she was used to the environment, we tested the reactions of ferrets. We introduced Bubu, the playful one. He was interested in Bruja: so long legs! He searched the neck and head, but Bruja kept him away. Bubu decided to provoke a reaction by snapping .. But Bruja went to away. She's obviously scared of this crazy creatures. We tried to introduce the group, but the ferrets played to hard. She doesn’t know what to think of the ferrets, but the ferrets are convinced of their new playmate! By sleeping time she was still very nervous. She had pooped in the kitchen and wet her pillow in the basket. Tom decided to spend the night at the couch. He was with her and she could settle down. And I, I could sleep alone! Luckily I heard this morning that Bruja, since the lights went out, went in her basket, until Tom had to go to work. Good girl! Her nose stopped dripping. After I brought Tom to his work, I returned home. Bruja welcomed me snoring like a pig(!!) and very happy jumping. It was great to see her so! Immediately I let her out. There we were, just the two of us, in a storm, and like it is the most normal thing in the world, she began to run and jump and do crazy, she caught the leaves in the wind .. To eventually do a doodoo. During my break I came home and just the same old story .. Yes, coming home would never be a boring routine again!