Vandaag is Bruja 3jaar geworden! Gelukkige verjaardag meid! Ze laat dat nieuwe levensjaar rustig passeren op de zetel.

Today it’s Bruja’s Birthday! 3years old! Happy birthday girl! She let that new age pass quietly on the couch.

Gisteren heeft Miguel kennisgemaakt met de dierenarts Ine. Hij was schichtig, zoals verwacht. Maar al bij al viel de angst mee. Het helpt erg dat Ine een zoete, lieve, vrouwelijke dierenarts is. Hup, hem op de tafel gezet, want zelf opspringen is wat eng. Dit is de eerste keer dat ik hem opneem. Jongens, wat een gewicht! Algemene controle gaf goede resultaten. Enkel had hij een genezende huidontsteking aan de bovenkant van zijn voorste poten. Mij was die plek nooit opgevallen. Maar het was al aan het genezen, dus moesten we gewoon zien dat het niet rood en opgezwollen was. Jeuk had Mig niet, dus alles was positief. Toen kwam de inspectie van het gebit..ja, het was echt duidelijk dat hij dringend een poetsbeurt nodig heeft. Even kijken hoe het zit met agenda’s, maar binnen een aantal weken zou het gebeuren. Meteen heb ik al besproken dat ik bij het inslapen en ontwaken in de buurt mag zijn. Zo’n verrassing als Bruja zou het niet zijn. Gelukkig! Nog even op de weegschaal… en jeps, nog altijd 27kg! Flinke jongen! Miguel begint zijn karakter te tonen. Hij is een trotse, onafhankelijke hond die toch van ons houdt. Bij het loslopen in een weide loopt hij niet weg, blijft hij bij mij. Hij laat zich aanlijnen, als hij vindt dat hij genoeg heeft gelopen. Hij kwispelt al meer in huis. De ronde om de tafel doet hij nog steeds, maar nu niet meer met de staart tussen de benen, maar juist hoog in de lucht. Ook met vreemden maakt hij vooruitgang. Tijdens de lunchpauze op ’t werk heb ik mijn mooie man geshowd aan de collega’s. Karolien bleef praten en aaide hem soms als ik hem tegenhield. Gedurende het gesprek kwam Mig Karolien vaker opzoeken en snuffelde aan haar handtas en hand. Die toenadering vanuit Mig was een kleine overwinning. Bruja is nog steeds dezelfde zottin. Spelen, denkt zij steeds!

Yesterday, Miguel met the vet Ine. He was skittish, as expected. But all considered, it went very good. It really helps that Ine is a sweet, sweet, female veterinarian. I put Miguel on the table, because jumping itself was a bit scary. This is the first time I had to pick him up. Guys, what a weight! General control gave good results. Only he had a healing skin inflammation at the top of its front legs. I had never noticed that spot. But it was already starting to heal, so we just had to see that the inflammation wouldn’t come back. Mig had no itch, so everything was positive. Then came the inspection of the teeth .. yes, it was really clear that he urgently needs a cleaning. We have to check the agendas first, but within a few weeks it would happen. Immediately I discussed that I would be there for Mig as he would be put into sleep and when he wakes up. I would avoid such a surprise as Bruja! Quickly weighing ... and jeps, still 27kg! Big boy! Miguel begins to show his character. He is a proud, independent dog that still loves us. When off leash in a dog area he doesn’t walk away, he stays with me. He gets leashed, when he finds that he has walked enough. He wags more at home. He still runs round the table, but not anymore with his tail between his legs, but high in the air. Even with strangers, he makes progress. During the lunch break at work I have showed my beautiful man to my colleagues. Karolien kept talking and stroking him sometimes when I could hold him. During the conversation Miguel came often to Karolien and sniffed at her purse and hand. That approchement from Mig was a small victory. Bruja is still the same fool. Playing is always on her mind!

Vrijdag waren we onverwacht naar de cinema geweest. Bij thuiskomst merkten we dat Bruja dat niet zo leuk vond. Jaja, weer een plasje in de mand. Maar ze was zo slim geweest om een kussen van de zetel op de plasplek in de mand te leggen! Zo slim dat ze is! Maar toen ze verplicht in de mand met enkel een dekentje moest liggen, haalde ze haar puppy eyes uit. “Waarom moet ik nu zo hard liggen, als er genoeg plaats is in de zetel, naast Miguel?” ’s Nachts merken we dat niemand in de mand wil liggen: er telkens eentje die een keertje blaft om de andere aan de kant te schuiven. Ach, wat ’n lieverds ;-)

Friday we’ve unexpectedly been to the cinema. At home we noticed that Bruja was not so pleased with our night out. Yep, another puddle in the basket. But she was clever enough to cover it up with a cushion fom the seat! So smart she is! But when she was forced into the basket with just a blanket to lie, she took her puppy eyes out. "Why should I lie so hard, as there is enough room in the seat, next to Miguel?" At night, we notice that nobody wants to lay in the basket: there is always one that barks one time during the night to let the other know to move over.  Ah, my darlings ;-)