Let the sunshine in!

Eindelijk komen de zonnestralen uit. Bruja geniet ervan, maar wie niet? Dit is de eerste keer dat ze zolang buiten wil zijn. Andere keren moesten we haar praktisch buiten sleuren. En nu speelt ze met een bal! Nog nooit gezien!

At last the sun comes out. Bruja enjoys it, but who doesn’t? This is the first time she’s outside for as long as she wants. Other times we practically had to drag her out. Now she's playing with a ball! Never seen!

Sinds de regelmatige wandelingen met andere windhonden is ze nog vrolijker geworden. Nog steeds is ze erg uitbundig als iemand van ons thuiskomt, maar onlangs schuurde ze haar kont tegen mijn been om aandacht. Ik kon mijn ogen niet geloven en lachte me een kriek. Het was alsof ze een tango danste met mijn been. En elke keer als ik haar aaide, begon ze heviger te huppelen. Funny little thing. Ook in de wandelgroep lijkt zij, bij de start, de meest enthousiaste hond. Eens ze snapt waar we zijn en met wie we meegaan, begint ze al een duracelkonijn iedereen al springend en huppelend te begroeten. Bruja houdt niet van wagens, dus springt ze niet vrijwillig erin. Maar als ze haar vrienden hoort, kan ze niet wachten en springt ze spontaan in de auto om ze te begroeten, waarop chaos volgt

Since the regular walks with other greyhounds, Bruja became even happier. She still is very excited as we come home, but recently she rubbed her ass against my leg for attention. I could not believe my eyes and laughed. It was like she danced a tango with my leg. And every time I stroked her, she began to dance intensively. Funny little thing. Also in the walking group it seems, at the start, she’s the most enthusiastic dog. Once she understand where we are and with whom, she starts jumping like a rabbit on batteries and greets everyone jumping and hopping :-) Bruja doesn’t like cars and it isn’t willing to jump in it, but when she sees her friends, she cannot wait until they’re out of the car to greet them. So she jumps in the car with them. Total chaos follows.

Playing for the first time with a ball!



Hoe goed ze met de windhonden overeenkomt, hoe vreemd ze tegenover Eva reageert. Eva is de Golden Retriever van Tom's ouders. Ze heeft overgewicht maar beseft dat soms niet. In haar reacties kan ze heel speels zijn, maar nooit dominant. Ze laat zelfs het huiskonijn over haar lopen. We waren met de twee honden gaan wandelen. (Eva moest een jasje aan tegen de modder, Bruja kon eindelijk zonder jas wandelen) Tijdens de wandeling gaat het wel goed, maar niet echt amicaal. Eens bij de ouders thuis, lag Bruja rustig op het tapijt te wachten totdat wij vertrokken. Eva kwam aangewandeld, voorbij haar en ineens begon Bruja te blaffen. Wat later was Eva aan de ene kant van de tafel en Bruja aan de andere kant en ineens begon Bruja te blaffen. We horen Bruja amper blaffen, dus vroegen wij ons af wat er zou kunnen zijn. Zeker nu Eva niet een bedreiging was. Ze stond aan tafel te wachten op een traktatie. Wat zouden die twee honden gecommuniceerd hebben?

How well she matches with the greyhounds, how strange she reacts to Eva. Eva is the Golden Retriever of Tom's parents. She is overweight but doesn’t realizes that sometimes . In her reactions she is very playful, but never dominant. She even let the rabbit of the house walk over her. Tom’s parents and we went for a walk with the two dogs. During the walk Bruja and Eva react okay, but not very amicable. (Eva had to wear a jacket against the mud, Bruja could walk without any) Once we get home with the parents, Bruja lays quietly on the carpet and waits until we left. Eva came walking by, past Bruja and suddenly Bruja began to bark . A little later, Eva was on one side of the table and Bruja on the other side and suddenly Bruja began to bark. We’re not used to hear Bruja barking, so we wondered what it could be. Eva was not a threat. She stood at the table waiting for a treat. What would those two dogs have communicated?

 

Laatst had Bruja 's nachts weer in haar mand geplast. Weer zonder herkenbare reden.. de frequentie van mandplassen is wel verminderd. Maar nog steeds is het zoeken achter een reden. Ze eet wel beter! Maar ze komt geen gram aan. Ach zolang ze maar vrolijk rondhuppelt, zijn wij tevreden. In april mag ze nog even op controle met de dierenarts. Hopelijk is de infectie van de tandvlees verdwenen en kunnen we de resterend tandsteen eindelijk verwijderen. 't is toch zo'n schat.

Last night Bruja peed again in her basket. Again without recognizable reason .. The frequency of urination basket is reduced. But it’s still finding a reason behind this behavior . She eats better! But she does gain weight. Well as long as she hops around happily, we are satisfied. In April, she has a date with the vet. Hopefully the infection of the gums disappeared and can we remove some remaining scale. Bruja is such a doll!



Anyone who says sunshine brings happiness has never walked in the snow

Anyone who says sunshine brings happiness has never walked in the snow

Als ik goed tel,…8weken is Bruja bij ons. En in die 8 weken is er veel gebeurd. We hadden een gezinslid bij, een nieuw avontuur, meer bezigheden en wandelingen en natuurlijk meer nieuwe mensen leren kennen! Dat is natuurlijk ons standpunt. Wat Bruja meegemaakt heeft in die 8 weken: een nieuw thuisfront, ander eten, andere taal, andere mensen, nieuwe dieren ontdekt (fretten!), enige hond in huis, weten welke zetel ze mag gebruiken, dat ze moet buiten plassen, autoritjes, een halsband, dat jasje, regen, koud en sneeuw.. Het moet zo overweldigend zijn voor haar maar ze verdient zoooveeeel respect. Ze handelt situatie per situatie af. Er zijn geen woorden voor.. Onze lieveling,… Ze heeft nog steeds haar kuren. Ze plast eens in haar mand. Ze had blijkbaar ook de zetel gevonden om in te plassen.. Gelukkig was het niet de stoffen zetel. Één oorzaak hebben we kunnen achterhalen: de stofzuiger. Ik zat krap in tijd en in plaats van het wekelijkse opwasje, stofzuigde ik. De eerste keer in het bijzijn van Bruja, ik stond er niet mee stil. Ze lag lekker te pitten in de zetel (waar ze wel in mag en ondertussen al rafels bijeen heeft gekrabd) en stond ineens op. Geen probleem, gauw had ik al gedaan en ineens gaat madam in volle zicht in haar mand zitten en plast. Verstomd stond ik wel. Ok, dan weten we dat ook weer… maar die andere keren? Blijkbaar lezen wel meerdere mensen deze blog. Onlangs werden we aangesproken in het stad. De mensen hadden ook enkele windhonden en vroegen ons uit over Bruja. Op een bepaald moment vroeg de vrouw of onze hond niet Bruja was en of we geen fretten hadden? We waren verstomd! Bruja, nu al een plaatselijke legende ;-) Tijdens wandelingen merken we dat Bruja echt aan ons gehecht is. Ook de volgorde is duidelijk. Eerst Tom, dan ik en dan zij. Per toeval vonden we op onze wandelroute een losloopweide. Enkel een bruine labrador was er aan’t spelen. We besloten de stap te wagen: Bruja loslaten! En was dat even een tegenvaller.. ze week geen meter van Tom’s zijde. Uiteindelijk kon ik Tom overtuigen om te lopen, om haar duidelijk te maken dat ze los was. Maar opnieuw.. geen meter van Tom. Die bruine labrador vond het wel leuk om achter Tom te rennen. Bruja moest er niet veel van hebben.  Ze had bang. Ook een Pug kwam de weide in. Ook voor die kleine hond hield ze een onderdanige houding aan. Beetje zielig.. die Pug komt amper aan haar knieën. Een dag later was het landschap wit! Tijdens de plasmomenten zorgde zij dat toch één poot gevrijwaard was van de koude. Tijdens wandeling, als ze besefte dat ze in de sneeuw liep, jankte ze en stak haar pootje in de lucht. Als ze merkte dat ze tegen mijn been een houvast had, stak ze zelfs twee pootjes in de lucht.. toch een beetje dramaqueen hoor J Maar 05 februari kwam in’t zicht. Samen dollen met Cora, Lulu, Tundra, Fosfor en Folly… dat zou een heel andere situatie zijn! Want toen ze de roedel terugzag, vergat ze dat ze op sneeuw liep! We hadden met 3 koppels in totaal afgesproken in Zonhoven. Eerst een lekkere versterking van de innerlijke mens en toen kwam het: loslaten van de honden. Eerst had Bruja het niet door, maar toen ze zag dat iedereen begon te racen… Ja dan kon zij toch ook niet achterblijven! Wij genoten van het zicht. De vele foto’s zijn het bewijs. En ik kon het niet laten om toch een filmpje te maken. Ze genoot! En ze luisterde! Ze kwam terug zoals het hoorde.. Ook tijdens de verwarmingspauze in de kantine liet ze zich van haar schoonste kant zien. Gewoon rustig aan baasje zijn voeten rusten. Totdat we verder gingen! Tom en Bruja samen de grote put in, Bruja los en maar rennen J Om ’s avonds te maffen in de zetel.. Teut, tot ziens!

If I count correctly.. it has been 8 weeks since the adoption of Bruja. And in those 8 weeks a lot has happened. We had a new member of the family, a new adventure, more to do and walks and of course getting to know more people. But that’s our view on the situation. What Bruja has been trough in those weeks: a new country, different food, another language, other people, new animals (ferrets!), only dog in house, knowing which couch she may use, pee outside, driving around with the car, a collar, new jacket, rain, cold temperatures and snow.. It must be overwhelming, but here she is, dealing per situation. A big RESPECT she deserves! No words could resemble my respect for her. Our precious! She still has her strange habits. Sometimes she pees in her basket. Apparently she also found the couch to pee in. Luckily it is leather look so the pee could easily removed. We found one cause of the peeing: the vacuum cleaner. I was short in time so I cleaned the living room with the vacuum cleaner. It is a first with Bruja around. I didn’t thought of it. She was resting in the couch (with cloth ;-)) and suddenly she stood up. When I was ready cleaning, she pees pretentiously in her basket! I was speechless. Ok, one cause known, but the other times? Apparently more people than I realize read this blog. During a walk downtown a couple spoke to us. They also had Galgos and asked us how our life was with Bruja. At a certain moment the lady asked if the dog was Bruja and if we had ferrets? We were amazed! Bruja, already a local legend J During the walks we notice that Bruja is more devoted to us. Especially to Tom and then me. One time we found an area to let dogs loose. Only a brown Labrador was playing. So we let Bruja loose. What a bummer.. in stead of playing and running, she stayed with Tom. Eventually I convinced Tom to run, but even then, Bruja didn’t leave Tom. The brown Labrador enjoyed the view and came running towards Tom and Bruja. She didn’t like the dog. She was afraid and a bit later a Pug arrived the playing area. And again, Bruja was afraid and tried to submissive herself. The Pug barely reached her knees. A day later.. it snowed! During moments in the garden she pees on three legs. At least one leg wouldn’t touch the snow. And during a walk, when she realizes it’s snow, she squeals and holds one leg in the air. And when she finds a steady support, she holds two legs in the air. She’s a drama queen. But 5 February! Running around freely with Cora, Lula, Tundra, Fosfor and Folly. Oh what a joy! When she was back in the pack, she forgot the snow! We were with three couples. First a minor heart warmer and then a walk. Bruja didn’t realize she was loose until she saw the pack running. She couldn’t stay behind.. RUN! We enjoyed the view, the many pictures are proof J And I made a movie to catch the action. Bruja enjoyed and even listened! She came back like we were a unit for decades!  Even during the break in the cafeteria she was good. Just waiting besides Tom feet to walk and run again. Tom and Bruja went in the big hole and they ran, ran and ran! Poor Tom ;-) Once again loose in the playing area and then at home she was resting in the couch for the rest of the day J Teut, see you soon!